Çelik gibi dururum her sıkıntıya
Yılmam zorluklar da
Dayanamam tek bir ihanete
Yıkılırım nankörlükte
Yılan gibi çıkarsa diller
Ah huysuzum, ah densizim
Çok kırarsın bilmezsin
Sabrında bir sonu var anlamazsın
Sonra tutar ahım, yanar bağrım
Sen beni taş mı sanırsın
Saçıma düştü aklar
İçimde bir kız oynar
Balerin edesıyla süzülmekte
Saçlarını rüzgara karşı savurmakta
Sanırsın onsekizin de kahpe
Şu şekerden ağırmasa ayaklar
İskelede bir adam
İskele kadar yaşlı adam
Dalmış gitmiş derinliklere
Kim bilir neler geçiyor aklından
Tahmin etmek güç
Yine soğuktan soğuk bir gece
Sol yanım yanlız bir gece
Gel kalpsizim gel
Soğuk içime işlemeden
Yanlızlık beni sarmadan
Ben yanlızlığa alışmadan
Eldir kişinin becerisi
Yoktur kişinin kendinden ötesi
Ne çektiyse tutamadığı çenesi
Ne bulduysa bırakamadığı huyudur
Bilmek gerek kendini
Sarıldığımda beni hissedebiliyorsan
Baktığında beni görebiliyorsan
Seslendiğimde beni duyuyorsan
Sevgilim sen hala benimsin
Gözlerinde aşkı buldum
Sela okunmakta bu gök kubbede
Vuslata ermiş bir yolcu var burada
Sıra bize de gelmekte
Yol hazırlığımızı tam yapalım arkadaşlar
Misarfirliğimizin sonu gelmeden
Birincisini daha sindiremeden
İkincisini gördü dünya acı içinde
Allah üçüncüyü göstermesin dendi
Saymayı unuttu dünya
Üçü beşi geçti
Savaşlar son bulmadı
Yedi tepede bir ev
Ne bacası tütüyor
Ne ocağı yanıyor
Bir çocuk sessizce ağlıyor
Ne gören var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!