Betül Şiiri - Sûzi Kalp

Yirmi yıl geçmiş aradan,
Bir dostluk ki hiç solmayan...
Beyaz teninde bir huzur,
Renkli gözlerinde bahar olan.

Sarışındır, ışık gibi yürür,
Girdiği her yere neşe götürür.
Yanında kahkaha, komedi;
Kalbin dinlenir, ruhun erir.

Sırlarım ona emanet,
Güvendiğim limansın hep.
Yol olur, yoldaş olur,
Bakışıyla içimi okur.

Görüşemesek de arada sırada,
Birlikte geçen anılar taze hâlâ.
İyi ki varsın Betül’üm, civcivim,
En güzel lise hatıra defterim.