Beşinci Kişi Şiiri - Furkan Kar

derin bir ağrı var göğsümde
sanki kalbimde iki okyanusal levha çarpışmış
ruhumdan biraz su biraz da lav fışkırmış
kalbimse hala obsidyen pompalıyor
çehremden akan yaşlar tuzlu olacak
yakacak gözbebeklerimi
dipsiz bir mahzende cinlerle yaşayacağım
yanımdan tütün ve çayı eksik etmeyeceğim
zira bu yolda tek yoldaşım
gerçekleri çıkmaz ayın ilk haftasında yokettim
hayallerimi sormayın onlar bile sadık kalmadı
gönlüm bozuk trafik lambası gibi
yakmıyor yeşil ışığı kimseye
gamsızım artık sarı saçlara
sokak köpeklerinin isyanıydım insanlara
şimdi kendime bile söz geçirtemiyorum
hayırsız evlat misali
dört kişilik ailede beşinci kişiyim