Kollarımın ucunda beşer dal,
Ah bu dallar kimlere dokundular!
Her bir dalda açar tüm çiçekler,
Ah bunları kaç tene sürdüler!
Zaman olur bir beşi belki bir onu,
Dolanır sarmaşık bulursa ruhunu.
Aşk deryasında gezer vücudu,
Sarar enginlerde şevkle huzuru.
Zaman olur yar damlasına mendil,
Çoğunda kendi gözleri çipil çipil,
Hani o dokunuşta açtırdığım begonvil,
Yüzlerde solanlar da bu işe dahil...
Bu dallar da arada kalem tutar,
Her birinden dökülür mısralar,
Dile gelenler toplanınca ucunda,
Raks eder aç yüreklerde ruhlar.
Bir piyano tuşunda koştururcasına,
Bir sazın telinde sığırcık sürüsü,
Ol ruhun melodisi hepsi bir arada,
Kenetlenince coşar Aşk’ın Türküsü.
Peygamber elinden akan su gibi,
Ulu göğe uzanan yakarışın piri,
Gönüllere dokunur hislerin askeri,
Dökülür parmak parmak hayalleri..
Kayıt Tarihi : 28.1.2023 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
25/01/2023 17.20

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!