Gökte beş köşe bir nur parıldar,
Her köşesi gönül sırrın fısıldar.
Şaşkın gözlerle âleme bakan,
Hakk'ı arar durur, derdiyle yanan.
Evvel Muhammed Mustafa bir nurdu,
Âlemlere rahmet, gönlü sürurdu.
Sünnet-i seniyye Hakk'a rehberdi,
Aşk ehlin kalbine nuru bahşetti.
İkinci köşe Ali'nin nuru,
Gönüllere ektigi iman tohumu
"En-el Hak" sesli Mansur'dur aşık,
Hakk'a giden yolda yanan bir ışık.
Üçüncü köşe Fatıma Anamız,
Şefkatiyle sardı, canı canımız
Erenlerin nesli pâk ü temizdir,
Aşkın ateşiyle pişti özümüz.
Dördüncü köşe Hasan nur yüzlü,
Medine'de zehirlendi, gönlü hüzünlü.
İmamlar serveri, âlem sultanı,
Aşk yolunda çekti çetin hicranı.
Beşinci köşe Hüseyin kanı,
Hakk uğruna döküldü revanı.
Zalime boyun eğmedi hiç,
Aşkın harında yazdı destanı.
Bu beş köşe bir nurdur özde,
Hakikat esintisi eser bu izde.
İnsan Hakk'ı ruhunda arar,
Açılır gözler, sır âşikâr gezer.
Kemter Abdal gibi düşeriz yola,
Aşkın ateşiyle yanarız sacda.
Çolpan ışığı aydınlatır yolumu,
Kavuşurum elbet Hakk'ın nuruna.
Kemter Abdal
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 17:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Alevi-Bektaşi inancındaki önemli figürleri ve kavramları sembolik bir dille ele alarak derin bir manevi yolculuğu anlatıyor. Gökte parıldayan beş köşeli nur, Ehlibeyt'i ve onların temsil ettiği temel değerleri simgeliyor. Her bir köşe, gönül sırlarını fısıldayan, Hakk'ı arayan ve derdiyle yanan insanlığın arayışını yansıtıyor. İlk köşe Hz. Muhammed Mustafa'nın nuru olarak tanıtılıyor. O, âlemlere rahmet, gönüllere sürur veren ve sünnetiyle Hakk'a rehberlik eden bir nur kaynağı olarak tasvir ediliyor. Aşk ehlinin kalbine bahşettiği nur, onun yol göstericiliğinin önemini vurguluyor. İkinci köşe Hz. Ali'nin nuru olarak beliriyor. Gönüllere ektiği iman tohumu ve "En-el Hak" sesiyle tanınan Hallac-ı Mansur'un aşkı, bu nurun bir yansıması olarak sunuluyor. Mansur, Hakk'a giden yolda yanan bir ışık olarak, ilahi aşkın coşkusunu ve bedelini simgeliyor. Üçüncü köşe Hz. Fatıma Anamızın şefkatini temsil ediyor. Erenlerin pâk ve temiz neslinin kaynağı olarak görülüyor ve özümüzün aşkın ateşiyle piştiği vurgulanıyor. Dördüncü köşe nur yüzlü Hz. Hasan'ın hüznünü taşıyor. Medine'de zehirlenmesi ve çektiği hicran, aşk yolunda karşılaşılan zorlukları ve çileleri simgeliyor. O, imamların serveri ve âlemin sultanı olarak anılıyor. Beşinci köşe ise Hz. Hüseyin'in kanını temsil ediyor. Hakk uğruna dökülen kanı, zalime boyun eğmeyişi ve aşkın harında yazdığı destan ile ölümsüzleşiyor. Bu beş köşenin özünde bir nur olduğu ve bu nurun izinde hakikat esintisinin estiği belirtiliyor. İnsanın Hakk'ı kendi ruhunda araması ve bu arayışla gözlerin açılıp sırların aşikâr olacağı ifade ediliyor. Son dörtlükte Kemter Abdal, bu yola düşenlerden biri olarak aşkın ateşiyle yandığını ve Çolpan yıldızının ışığıyla yolunu aydınlattığını söylüyor. Nihayetinde Hakk'ın nuruna kavuşma umudunu dile getirerek, bu manevi yolculuğun amacını ve varış noktasını işaret ediyor. Şiir, Ehlibeyt sevgisi, hakikat arayışı ve ilahi aşka ulaşma özlemini derin bir inanç ve coşkuyla anlatıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!