* Kahraman Orduma ithafen
Değişir mi sandın o ruh? Değişmez!
Atam Oğuz Kağan'dan Atatürk'üme,
Değişir sanma, asla değişmez...
Yavuzca bir duruştu bizimkisi;
Bozkurtça bir haykırış ki;
Arşı alayı titrettik çoğu zaman.
Kanımızdı yağmur gibi,
Şüheda topraklarını sulayan.
Bir tek ölümdü bizi çaresiz kılan.
Şiirlerimi çaldılar acımasız soyguncular,
Kanatlarımdı onlar benim.
Onlarla uçardım gök kubbede özgürce,
Mutluluğumdu rengârenk hayalimce.
Gören gözüm, seven yüreğim, dilimdi.
Her şeyim benim şiirimdi.
Sahillerini adımlıyorum Akdeniz’in,
Adımlarım gibi yorgun,
Benim gibi durgun,
Akdeniz! Dingin, Ölgün…
Sorsam söyler misin?
Aşk; bazen karanlık bir sokakta yürürken,
Sevginin ışığında aydınlanmasıdır yüreklerin.
Aşk; kimi zaman loş ışıkların altında otururken,
Sevginin ışığında parıldamasıdır gözlerin,
Sevginin ışığında gülümsemesidir yüzlerin.
Aşk; çoğu zaman salaş oluşuna aldırmadan,
Aşkını dağlara yazdım,
Dağlar oynadı yerinden.
Göklere yazmak istedim,
Gökler ağladı derinden.
Rüzgârlara fısıldadım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!