Bir yerlerde buldum kendimi, birilerinden kaçarken ve birini ararken
Peşimde getirdim yine beni
Benden giderken
Evden çıktım, bir eve vardım
Yanıma ağır bir roman aldım geçtiğim şehirlere
Şiirler saçtım
Bir dostu andım, eski yarime yandım
Geldiğim yer, gideceğim yerin başıdır
Yollar durur, yolcu yolsuz olur
Dolsun gözlerim, yaşlarım sel olur
Yaşımdan kemale yol olur
Durduğum zaman dursun zaman
Ne kasvetli imiş seni hatırlamak, ne acılı
Köşe başlarında seyyar aşk satıcıları
Metronun kalabalık yalnızlığı
Çiçekçi kadınlar, çiçek alınan kadınlar
Ve hiç çiçek almadan ölen adamlar
Neydi ki yaşamın sırrı?
Yaşarken kaçırdım paragrafın başını
Kapılarım vardı, binbir yaşama açılan
Hepsi çalındı. Binbir kez yaşadım aşkı
Adını hatırlamıyorum ama sanırsam tadı
Ara sokaklarda içilen demli bir çaydı
Kadın çay ocağının başındaydı
Orman gibi, deniz gibi, toprak gibi bakardı
Kaybolmuşun seyir defterinden taşan satırlardır bunlar.
Yolunu yolda kaybeden bir adamın öğütleridir, mühim mevzulardır bunlar.
Tarih, yaşadığım günün ertesi
Saat bozuk.
Kayıt Tarihi : 7.1.2025 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Berduş kendini alıp götürdüğü yerde yine kendine denk gelir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!