Benzimde Beyazlık Şiiri - Alperen Polat

zan barındıran tüm hikayeleri tam,
yakine sarılan bütün satırları yarım kıldım,
öyle ki
kitabi ve ilzami görünsün diye hazırlıksızlığım,
öyle ki
yeryüzünden yayılır gökyüzüne güneşin ışıkları,
öyle ki dudaklarım nazar eder diye ellerine,
o masalsı s'övgün
dudaklarında dönüşüyor ellerime.
Yine de,
hatrımdan önce hakkını hatırlatır adımlarım.

zihnimin kaşıntı saydığı o boşluksuz duvara
zindelik ağartıcı tuğlalar döşedi durdu kolların,
belki bundandır,
sızlatıyor ruhumu gece kuşları
belki uykuma serabı getiren o dinç duygular
ben baktıkça sislenen gözlerinin ağırlığındandır.
oysa,
herkes alacaklı berzan sofrasından,
herkes beklemekte ve susamış değiliz hiçbirimiz,
ve gitmek istiyoruz perdesiz ülkelere, evet,
“babamın sırtıma yüklediği ismi,
mümkün değil, tahmin edemezsiniz.”

Usanç duyuluyor gözlerindeki beyazlıktan,
beyazlık ki, göğün damarlarını çatlatıyor,
beyazlık ki, devrime hazırlanır gibi halk,
beyazlık! ki ellerimde biriken nar..