Benzersiz Şiiri - Celal Hikmet

Sadece sessin arada bir kulağımda
yıkık ve yılgın duvarlarda yankılanıyorsun
gölgeni bile göremiyorum karanlık odamda
beni de götür diyorum her buluta
her yağmur damlasına
duymuyor beni
senin gibi

Bıktım sabretmekten
mesafenin nedenini sorgulamaktan
ölmekten ve doğmaktan umudunla
bıktım düş görmekten
gerçeğin varlığını bilip
ütopya sanmaktan bıktım

Sadece senin için şiir yazıyorum görüyorsun
sen ne kadar inanmasan da
sadece sen varsın
sadece ihtimalin var hayatımda
gerisi karanlık
gerisi yalan
gerisi günâh

Uçurum kenarında açan menekşe
direnirken rüzgârın dehşetine
ben yalnızlığınla kavga ediyorum
hiçbir benzetme bulamıyorum duruma
hiçbir şeyi anımsatmıyor bana
bambaşka bir şey bu
acıtan
uyuşturan
ama yine de direnme arzusu aşılayan
sabrımı törpüleyen
direncimi bileyen
ve sevdiğimi
ve sevildiğimi hissettiren
ama yalnız yaşadığım
ama yalnız yaşatan
ve çaresiz
ve kimsesiz
ama sen kokan
ama senden kopan
karmaşık bir duygu bu
her şey benzeyen
hiçbir şeye benzetemediğim

25103 köy