Kıyıya vuran hırçın dalgaların köpüğünde, yüreğimi gördüm
seni her düşündüğüm ve hissettiğim an da ki yüreğimin halini.
Ne kadar çok benziyorduk birbirimize.
Belki hasret,belki hüzün,belki kızgınlık hayata
belkide...
insanlara kızgınlık köpük köpük...
Deniz ve ben
aynı dili konuşuyorduk sanki.
Kimbilir aynı şeyler için belki de köpürüp duruyorduk
birimiz kıyıya,ötekimiz dibe...
01/08/2003
Alanya
Kayıt Tarihi : 17.3.2006 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)