Benzemez-Benzer Şiiri - Atila Günal

Gök maviyken
Bulutlar gelmedi bize
Ne yağmurun bereketini
Ne de elleri kınalı
Üç etekli kızları görebildik
Boyumuz bir karışı aşamadı
Güneşle kavrulduk
Bir avuç suya hasret kaldık hep
Yağmurumuz
Sizin kadar olamadı da
Ağaç olamadık ya
Bayırlarımız engin
Yamaçlarımız dik olamadı da
Güneşin yaktığı yapraklarımızla
Kısacık kaldık ovalarımızda...
Boyumuz bir karışı aşamadı
Güneşle kavrulduk
Bir avuç suya hasret kaldık hep
Yapraklarımız sararıp
Yuvalarımıza dar geldiğimizde
Kocaman makineler geçti üstümüzden
Yaşama tutunabildiğimiz
Küçücük ellerimizden
Dökülen son topraklarla
Koparılıp alındık
Boyumuz bir karışı aşamadı
Güneşle kavrulduk
Bir avuç suya hasret kaldık hep
Kalabalık pazarlarda
Birimiz beşimizle değil
Solgun benzimizle
Üçe beşe alıcı bekledik.

Siz,
En lüks sofralarda
Çikolatalarla pastalara
Şekerler içinde
Zevk verirken
Biz gariban sofrasının
Askerin karavanasının
Vazgeçilmezi olduk

Bu yüzden işte
Bundandır gülüm
Birbirimize ne kadar benzesek de
Size FINDIK dediler
Bize NOHUT...