Bir insan bir kere ölürmüş ölüm umuttu,
Umuttu ama o bile beni unuttu,
Umut unuttu da yerine yâr beni uyuttu,
Uykumu alınca kalbim umuda doğru koştu,
Yalnızlık dostum oldu artık yalnız değilim,
Başka dostlar da buldum ben artık ben değilim,
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta