Bensiz, kolay mı sanıyorsun?
Gece indiğinde,
sokaklar saracak seni,
yapayalnız, sessiz.
Anlatsan da duymayacak kimse,
sesin yankılanacak boş duvarlarda,
ama kimse dönüp bakmayacak.
Bir hayalet gibi kalacaksın,
gölgeler içinde, kimsesiz.
Ağlayacaksın,
ama gözyaşlarını silecek bir el yok,
fısıldayacaksın belki adımı,
o eski zamanlardan kalma umutla.
Ve sokaklar, bensiz daha da karanlık,
her adımda yüzüne vuracak ayrılık.
Ben yoksam,
sen sadece bir rüzgarsın artık,
hiçbir yere varmayan,
yalnız bir ses gibi kaybolup giden.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!