Nihal'im Kıblemsin Aşkımın

BİYOLOJİK AŞK: Nihal’im’in Hatırasına Risale

Mukaddime – Koku ve Hatıra

Nihal’im, senin kokunu özlemek,
tenimin iliklerine sinmiş bir duanın
gece yarısı yankısını dinlemek gibidir.
Bir gül açar ruhumda sırf senin hatırına,
ve o gülün kokusu secdede kalbime yaklaşır.

Beyan-ı Ses – Tınıların Zikri

Nihal’im, sesin…
Bazen kahkaha olup meleklerin kanatlarına karışır,
bazen öfke olup kalbimdeki taşları söker,
bazen de fısıltın,
yüreğimin mihrap duvarına çarpan ezelî bir zikirdir.

Kalp Atışı – Kâinatın Nabzı

Sana sarıldığımda hissettiğim,
göğsünde çarpan kalbin ritmi değil yalnız;
o ritim, bütün kâinatın secdeye giden nabzıdır.
Nihal’im, senin kalbin çarptıkça
benim ruhum secdeye kapanır.

Nazar-ı Aşk – Gözlerin Ayeti

Bakışların…
Bir kandil gibi yanar gözlerin;
her kıvılcımı bir âyet,
her gölge düşüşü bir sır.
Bazen gözbebeğin büyür,
bütün evreni içine alır.
Bazen göz kapağın düşer,
ben orada teslimiyetin sırrını görürüm.

Saç ve Dokunuş – Mühür ve Rahmet

Nihal’im, saçının kokusu
rüzgârın taşıdığı bir ilahi gibi;
tel tel iplikleri tespih taneleri misali
parmaklarımda dolaşır.
Ensenin ince tüyleri
ruhuma dokunan bir rahmettir.

Ellerin…
Sıcaklığında bir ocak,
dokunuşunda bir mühür vardır.
Parmak izlerin belimde durur hâlâ;
Nihal’im, o iz
sanki alnımın secde taşına yazılıdır.

Hatime – Benliğin Secdesi

Bedenimde yankılanan bütün hatıralar
bir zikrin sessiz harfleri gibidir;
unutulur sanılır,
ama unutmayan bedenin hafızasıdır.

Nihal’im, sen bende
yalnızca bir aşk olmadın;
sen, biyolojinin de ötesinde,
benliğimin kalbe secdesi oldun.
Aşkınla bedenim de ruhum gibi
kıbleye döndü.