İkimizin arasında
Konuşulmamış cümleler duruyor.
Sen söylemeden anladığım korkuların,
Benim sakladığım hislerle dolu.
Bir boşluk var;
Görünmez ama kocaman.
Ben o boşluğa, adım attıkça kayıyorum.
Sen geri çekildikçe büyüyor.
Uzaktan seviyorum seni,
Çünkü yakınında kendimi kaybediyorum.
Kavuşmak değil mesele,
Yanında kim olduğum.
O boşluk bir gün kapanır mı bilmiyorum,
Ama içine düşmek bile huzur veriyor.
Sen varsın diye belkide.
Seni sensizliğimle seviyorum…
Kayıt Tarihi : 25.11.2025 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!