Mehmet Tuncer
Benim yalnızlığım
Kalabalığın sevgime susmasındandı.
Ya senin öylemi ya?
Bir düşün?
Neler neler sundular sana
Yıldızları avuçlayıp toka diye saçlarına taktılar
Ayın şavkı vuruyor diye yüzüne
Güneşi hapsettiler...
Kuşkanatlarına tutunup
Sana geldiler.
Bütün şarkıları sana söyleyip
Bütün şiirleri sana yazdılar.
Yağmur olup
Saçlarına yağdılar.
Denizinde yosun
Rüzgârında esinti oldular.
Ne çok sevdiler seni ne çok...
Övgüler,
Riyakârlıklar....
....Ve sen..
Bencil, egoist, ikiyüzlü
Biri oluverdin.
Gülümsemelerin alaycı
Ağlamaların yalancıydı...
Dün mü ya da önceki gün mü?
‘'Perde indi, film bitti''
‘'Evli evine, köylü köyüne döndü''
Ve sen şimdi yalnızsın
Kulak çınlamalarında
Rüyalarında ben varım öylemi?
Bak dinle..
‘'Maymun gözünü açtı''
Üstelik
‘'Geçti Bor'un pazarı, sür eşeğini Niğde ye''
Unutma?
Dün asla bugün olamaz...
Kayıt Tarihi : 19.8.2010 16:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!