Hayatı anlamak zor
Bir bakarsın ümitlerin tükenmiş
Sığınacak limanın kalmamış
Öylece korumasız bir çocuk gibi
Ortada kalmışsın yazık
Üzüntüler,dertler,sıkıntılar hepsi
Trenin vagonu olmuş
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
