Yedin mi yemeğini,
Şimdi yak bi cigara.
Ne vardı sofranda,
Tarhana,
Ohhh! Ne alaa,
Doyulur mu tadına,tahta kaşıkla.
Soğanı da kırdın mı yanında,
Şöyle sütlüsünden,
Ayıramazsın ikisini birbirinden,
Böyle gelir,böyle gider ezelden.
Dışarda yağmur yağar,
Köşeden damı akar.
Aksın be aksın,
Onsuz çıkar mı bu keyfin tadı,
Koy altına bakracı,
Şıp,şıp damlasın.
Şimdi at kestaneleri sobanın üstüne,
Çat,çat çatlasın.
Hanım, getir çaydanlığı,
O da yanında tıslasın.
Ohhh! Değmeyin keyfime,
Çekemeyenler patlasın.
İşte benim köylüm.
İşte benim efendim.
Tekdüze yaşamında,
Küçücük dünyasında,
Gönlü eğlemez başka.
İşte benim köylüm...
31.10.2006
AYDIN.
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Karanfil, o efendimiz dediğimiz Mustafa Kemal'in gözüne baktığı köylümüzü şehirlerde kapıcılık, amelelik yapmaya mecbur ettik ve güzelim insanları yok ettik.Anadolunun saf ve bakir köylüsü yok artık şehrin cangılında vahşileştirdik ve intikamcı fırsatçı bireylere dönüştürdük..eserimizle övünebiliriz şehrin varoşlarına bakarak. Özür dilerim bu yazdıklarım şiirinizin güzelliğini asla bozmaz tebrik ederim. eleştirim siyasal boyutuyla ilgiliydi. sevgi ve selamlar.
güzel şiir
tebriklerimle....
TÜM YORUMLAR (3)