Benim için üzülme Şiiri - Yakup Ferzan

Üzülme...
Benim için Üzülme

Kayıptan da Sayma
Olmadı,Olmucaktı de
Yakınlarını Uzak Etti

SONRA
Gitti de..Gelmez Hatta Öldü de ..

Mesela..
Tenimin kokusunu Bilmedi
Elimi tutmadı Gözlerime dalıp Gitmedi de..

Sokaklarda hiç Gezmedik
Çiçekçi abladan , Hiç çiçek almadı de..
Yüreği taşdı Ağlamazdı de .

Güneşe karşı hiç yürümedik
Yağmur yağarken Saçak altında
hiç beklemedik De..

Yüreğini Örten Yorganınıda Yakmadım de

SONRA..
O hayatta bir kez Yenilmişti
Bende onu YENDİM de
Hayallerini karnından Bıçaklamadım
Ortadan ikiye bölmedim de

De Ulan..Aşka öksüzdü
Kırk yılın Hatırlarında Kaldı de..

"O SEVDİ ..
Ben Nefret ettim Kin Kustum De..

De ki ..
Çocuklara Anlatılan Kâbusdu
İylik bilmez Nankördü de

Şiirlerine , Şair di
Sayfalarını Yaktım Kalemini kırdım de

Meyhanelerin yolunu bilmezdi
Ölürcesine içip Masalarda Sızmazdı De..

Sonra..
Birgün Bir Denizin kıyısına vuran cesedini
Üstünü örten Gazetelerde Gördüm De..

Teşhis de etmedim
Çünkü.. ben onu Hiç Tanımadım De..

Hücrelerime Kadar
Unuttum Gittim de..

De ki ..
O yüzden hiç Üzülmedim
Siz de ÜZÜLMEYİN 'de ..
ÜZÜLMEYİN ..