Kurmayı düşledim yeni baştan
dünyamı
taşlar soğuk
dilsiz
yürek taktım onlara
kimileri
gülümsedi, gül açtı
kimileri
görünce gülümseyenleri
sevgi saçtılar
sevgi peşinde
taşlar bile benim dünyamda.
Yeni baştan kuruyorum dünyamı
toprak yine yurt toprağı
verimli, cömert
arasında
yürekli taşların!
bolluk sesi yankılanıyor taşlarda
yankılar dönerken
bolluk gülümsüyor yine.
benim dünyam yeni
yepyeni
istenilen renk
açan çiçekte
ağlayışın incisi gözyaşı
kaybolur gülüşün gamzesinde.
Benim dünyam
yurdudur şiirimin
yeni baştan kuruyorum dünyamı
soğuk, dilsiz taşlara
yürek takarak...
Kayıt Tarihi : 12.5.2005 12:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
18.08.2005
Selâmlarımla:Lâtif KARAGÖZ
ÇORLU
zor iş...Kolay gelsin...
Tebrikler, saygımla....
TÜM YORUMLAR (7)