Benim Derdimden

Ben derdimi desem esen yellere
Yel bile kesilir benim derdimden
Allah düşürmesin gurbet ellere
Gurbetteki yanar benim derdimden

Unutursun artık baban yüzünü
Niye tutmadınki büyük sözünü
Kaybettin kendini benik özünü
Özüm bile ağlar benim derdimden

Lavaş ekmek cacık peynir olsaydı
Acıkmış bu karnım birde doysaydı
Cesedim çürüyüp ruhum kalsaydı
Ruhum bile kalmaz benim derdimden

Yaşayanlar bilir bunun derdini
Kimse çözemez bu felekğin fendini
Kaybetme kardeşim bulsen kendini
Kendimi kaybettim benim derdimden

Sıkılır bu canım yalnız kalınca
Kapanır gözlerim inan dalınca
Ruhum tazelenir orda olunca
Ruhum bile çıkar benim derdimden

İsmail destanlar yazar hiç bitmez
Memleket hayalı gözümden gitmez
Bir aylık gezmeler hiç bana yetmez
Ay kısalır bile benim derdimden