Benim Ben Şiiri - Fatih Necdet Kasapoğlu

Düşünceler çöker bu şehrin sabahlarına
Bir göç rüzgarı sarsar hayalleri
Yorulur şimdiden adımlar
Şimdiden düzgün bağlar kravatını çocuklar
Alışmışlardır şimdiden çemberin çapına
Hayalleri küçük insanlar sevinirler hafta sonuna
ve sevinçlerinin ardında hüzünleri vardır
Söylenmez dertler, ayıptır ortalık yerde
Acılar sıradandır
Olmak istense de olamaz kimse kimsenin umurunda
Susmak anlatır çoğu şeyi anlayabilene
Kısacık bir bakış tramvayda
Yetişilmesi gereken çok yer varken
kaç güzellik es geçilir bu hengamede
Ellerindedir çocukların gazete manşetleri
Okul zilleri karışır fabrika düdüklerine
Ve bir ambulans sesi kalabalıklarda
Duvar yazıları bile yarım kalmıştır
Yakarmak cesaret ister ve günahtır
İlk kadehte dalar gözler boşluğa
Aynı oyundaki kartlar gibi aynıyız işte hepimiz
Kim o?
Açın kapıyı! Benim ben.