Benim Anam Şiiri - Tülin Sezer

Benim Anam
Tatar bir kadın Doğurdu beni,
Cabbardı çalışkandı
Bastığı yeri sarsardı
Güldüğünde ışık saçardı.
Zaman zaman damlalar akardı gözlerinden…
durduk yerde ağlardı.
Kolu kanadı kırıktı.
Annesiz büyümüştü
Beni nazik büyüttü kıyamazdı hiç bana
Muhafazakar bir kadındı, emzirdi beni

gerçek olan tek şeyin sevgi olduğunu öğretti

Birlik, dayanışma, paylaşma, sevgi;
bolluk ve berekettir derdi.

Köylü bir kadın büyüttü beni
Kendi dilini öğretti
Onunla kadınları tanıdım, bütün kadınları anladım, bütün kadınları sevdim
En çok da insan olmayı, kardeşçe yaşamayı, kısacası barışı, sevgiyi öğretti.
Nasıl mı?
Severek...
Sevgisini vererek...
Sevgiyle...