Benim Akşamlarım Şiiri - Hadi Önal

Benim akşamlarım sancılı başlar
Oturmaz yerine bir türlü taşlar
Değişir iklimler, sert olur kışlar
Donar gönül kuşum dalında kalır

Benim akşamıma ay perde çeker
Hangi yöne dönsem uzar gölgeler
Bırakmaz yakamı bir türlü keder
Dolar yudum yudum hıçkırık olur

Benim akşamıma uğramaz dostlar
Dert ortağım olur bana duvarlar
Odamda her eşya benimle ağlar
Mendilin yerini yastığım alır

Benim akşamlarım uzar sabaha
Gecelerim döner uzun bir aha
Düşe kalka en son bulduğum vaha
Koşarım serap ah! O, uzaklaşır

Benim akşamımda gözüm tavanda
Ararım kendimi bütün zamanda
Çizgiler bir şekil çizdiği anda
Bir başka akşamım sabaha varır.