Ben Oğuz’dan kalan bir izim,
Bozkırın rüzgârında gizim.
Adımı unuttular çağlarca,
Yine de dimdik duran dizim.
Öz yurdumda yabancı sayıldım,
Kendi dilimde susturuldum.
Tarihim vitrinlere kaldırıldı,
Adım pazarlıkta ucuzlandım.
Ne sözüm kaldı meclislerde,
Ne adalet terazilerde.
Bir çınar devrildi kökünden,
Gölgesi kaldı duvarlarda.
Yalnızım evet, ama bitmedim,
Küllerimden çokça dirildim.
Unutanlar utansın yarın,
Ben Türk’üm, ben yine bendim.
Metin Keskinol
Kayıt Tarihi : 16.12.2025 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!