Beni , benimle sınayıp,
Kendime vuran hayat;
İntihar notlu bunalımlarımdan,
Benim olmayan sahillere dönüyorum.
Ölümü Allah’a bırakıyorum
Beni yaşatan , öldürmeyi de bilir.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta