Beni Tanrı böyle yarattı

Ne yapayım
Beni böyle yaratmış Tanrı
Bende olanlar bana yetecek kadar
Herkese o kadarını verdim dedi
Bende inandım
Ne yapaydım?
İnanmayıp inançsız mı olaydım?
Ben bendekileri
Kullanabildiğim kadar kullandım
Her şey bende var
Gereğe gerek yok
Gereklilerin hepsi
Benim cevherimde
Hepsi iyisiyle kötüsüyle
Benimle birlikte

Ben dünyayım ben âlemim
Ben evrenim ben doğuyum
Batıyım kuzeyim güneyim
Ben yaşam ve ölümüm
Hayat benimle başlar
Benimle biter
Zaman benim elimde
Ve kuvvetim yerinde
Ben yoksam dünya da yoktur
Ben yoksam hayatta yoktur
İstediğim kadar özgür
İstediğim kadar hürüm
Ben Tanrıyım diyebilecek kadar
Tanrının özündenim
Ve onun gücündenim
Benim aslım
Benim madenim
Tanrının varlığıdır
Ben Tanrıyım dersem
Dinden çıkmam
Ama sen ben Tanrı’yım dersen
O ayrı seni bende kurtaramam
Varlıklar darlıklar yokluklar
Her şey benim içimdedir
İstersem uzağı görürüm
Uzakları yakın yakınları
Uzak ederim kendime
İşte yeminle bunlar benim elimde
Elimi kullanamazsam
Ayaklarımı kullanırım
Gözümü kullanamazsam
Kulaklarımdan faydalanırım
Eksiklik ve noksanlık
Benim içimdedir
Ben bir tek Tanrı’ya muhtacım
Gerisi önce Tanrı’ya sonra bana muhtaçtır
Bende olan bana yetecek olandır
Kullanırsam bende olanı
Âlemler bana mekân
Zamanlar bana muhtaçtır
Beni Tanrı’dan ayıramazsın
Arama asla giremezsin
Önümden geçsen
Onunlayken aramıza dursan
Ben onun ışığından yine faydalanırım
Nerde olursam olayım hep onunlayım
Nerde olursam olayım Tanrı hep benimle
Ben kaçarsam ondan o benim peşimden koşar
Tam tersi olması gerekirken
Onun benimle ilgilenmesi görevdir
Beni unutması imkânsızdır
Ben görmediğim
Bilmediğim bir Tanrıya tapmıyorum
Bilmediğim bir Rabbin peşinden koşmuyorum
Kimse onu bana zorla sevdiremezdi
Kimse beni ona karşı zorla boyun eğdiremezdi
Bunu Tanrının kendisi bile istemez
Zorla seven kulu o ne yapsın
Tanrıdan ne bir korkum
Ne bir ufacık utancım var
Ben onun önünde sevgiyle
Saygıyla eğiliyorum

O benim var olma sebebim
Ondan korkmamı
Ondan utanmamı gerektirecek ne var?
Herkesin dilinde aynı dua
“aman Ya Rabbi bizi huzuruna çağırma”
“aman İlahi bizi hesaba çektiklerinden eyleme”
Bu ne korkaklık bu ne utangaçlık
Hani hepimiz onu arıyorduk
Bizimle konuşsa diyorduk
Hani cemalini görmeyi istiyorduk
Onun huzurundan başka
Güvenli bir yer var mı?
Orada insana hiç iftira atılır mı?
Yapmadıklarıyla suçlanır mı?
Orası en güvenilir yerdir
Orda kimse sana haksızlık yapamaz
Bir fiske bile vuramaz
Orda kraldan çok kralcılarda bulunmaz
Ve Seni çağırıyorsa huzuruna Tanrı
Sana zulmetmek için değil
Aşağılayıp horlamak için değil
Yaptıklarını yüzüne vurmak için değil
Hâşâ o senin gibi bir mahalle karısı mı?
Yahut mahallenin soytarısı mı?
Ona ne derecede itaat ettiysen
Oda o derece senden hoşnuttur
İbadetlerini beğenmese bile
Asla yüzüne vurmaz
İster gösteriş için yap
İster korktuğundan yap
Ne için yaparsan yap
Seni bu görevleri
Yerine getirmiş sayar
Ekstradan vereceklerini vermez
Seninle çekişmez
Ve bilesin ki
Seni çağırmışsa huzuruna
Seni affedip bağışlayıp
Rahmetini tamamlamak içindir
Uğraşsın senle aldırma
Kızar gibi gözükse de
Onun merhameti her zaman
Gazabından fazla
Sana düşen kirletip pisletmek
Ona düşense affedip bağışlayıp
Temizlemek
Yeter ki sen edebinle dur arada
Sen cehennemden korkma
Sahibinden korkmadığın gibi
Cenneti isteme
Sahibinin lütfünü iste
Rahmetini iste
Gerisi onun elinde
Unutma seni senden çok seven
Seni senden çok düşünen vardır
Sen sendekileri kullan
Zavallı olma
Olduğun gibi
Yaratıldığın gibi ol yeter