Beni sorma Şiiri - Erdin Fidan

Bir çerçeve tut gözlerinin hapsinde
içinde aklımızda kalanlar olsun.
Camı kırık olsun,diken diken...
Keskin , Hırçın olsun sözlerin gibi,
Özlem dolu olsun mesela...
Ve sonra güneş doğsun umutlarına...
Sana geldiğim günler gibi,
Geben dağlarına bak sessizce,
Duymasın kimse...
Papatyalar gülümserken sana,
Kan kırmızısı kanatlarıyla,
Lavanta kokulu vadileri aşıp...
iki kelebeğin kanat çırpışlarını duyacaksın ansızın...
Çilli ellerinle karşıla yüreklerini...
Yogunlar, kanatları ağır...
Güzel gözlerine özenip...
seyre dalsınlar tan vaktini...

Beni sorma onlara...
Sana seni anlatsınlar benim kalemimden...
Sadece dinle gözlerinin kalemime verdiği şiirleri...
Saçlarının kokusunu sürdüm kanatlarına...
Kokla benim yerime de...
Gitmenin alçaklığı sardı içimi biliyor musun?
Evet Yine...
Kırgın, Kızgın...
Bir ruhu parçalayan ne kadar duygu varsa ondan...
ondan işte...

Beni sorma onlara...
Sen yakıştırdın gözlerime bu hüznü...
Git der gibi bakmadın belki ama...
Git demeyen sadece gözlerindi...
Ve Onlarada yasaklıydı gözlerime...
Kelebeklere söyleme olur mu...
Uçamazlar belki,
Daha saçlarının kokusuyla gelecekler bana...
Ben koklarken papatya kokulu saçlarını,
Kirpik uçlarımı ıslatan yaşları getirecekler sana...

Beni sorma onlara...
Şiirlerimin yüreğine verdiği hüznün buğusuna,
Yeni şiirler yazacaklar...
Sana gelmenin hüznüyle boyanmış...
Gitmenin alçaklığına inat...
Kırgınlıklarımı anlatan şiirler yazacaklar...

Beni sorma onlara...
Yine bir temmuz sabahı
Adımı sayıklayan yüreğini
Kırmaktan yorulan ellerine...
son sözlerim olsun...
Beni sorma kimseye...