Beni Koru Şiiri - Nilgün Nart

Bildiğini söyleyip de bilmeyenlerden
Oldum deyip de oldurmaya uğraşanlardan
Aydınlandım deyip de ışımayanlardan
Öğrettiğini sanıp da öğrenmeyi unutanlardan

Çareyim deyip de, derde düşürenlerden
Beni arındırıp da kirletenlerden
Aydınlığa götürüp de, karanlıklarda bırakanlardan
Cahilliği yerecek kadar cahil olanlardan
Vardım deyip de, yolumu başa çevirenlerden

Sevgiyi sözcüklerde bırakanlardan
Sana elpençe kul olup da, ruhuma hükümdar olmak isteyenlerden
Sevgi için deyip de sevgi dışında kalanlardan
Aşk için deyip de, aşkı yargılayanlardan

Hepimiz yoldayız deyip de, kendini yol yapanlardan
Hepimiz Bir’iz deyip de, kendini bir, beni iki yapanlardan
Hakikati bildim deyip de, beni bilmeyenlerden

Gerçeği gördüm deyip de, toprakta, bitkide ve insanda, seni göremeyenlerden
Çok şey söyleyip de, hiçbir şey söylemeyenlerden

Havada uçup da, dünya gezegeninde yürüyemeyenlerden
Alemlerde meleklerle kucaklaşıp da, dünyada insan kardeşleriyle kucaklaşamayanlardan

Ben senim deyip de, ben de kendini göremeyenlerden
Her boyutta dolanıp da, insan boyutuna giremeyenlerden

Olmakta olanı kabul edip de, beni olduğum gibi kabul etmeyenlerden
Sana hizmet edip de, insan kardeşlerine hizmet etmeyenlerden
Koşulsuzum deyip de, koşulsuzluğu koşul yapanlardan
Zararsızım deyip de, en büyük zararı verenlerden
İhtiyaçsızım deyip de, ben den düşlerimi bile çalanlardan

İnsanlık için deyip de, her şeyi kendisi için isteyenlerden

“Kendim” deyip de, “kendi nefsini” kral yapanlardan, sen beni koru.

Kendimde; bütün sadeliğimde, sıradanlığımda, yalınlığımda, saf sevgide, net görüşte, tek bilişte, her şeye mesafesiz yakınlıkta, yıkılmaz bir Ruh duruşunda, dengede kalmam için bana Güç ver.