Saçının her telinde ne alemler var,
Beni dünyamdan eden.
Saçlarında efsunkâri amber kokusu,
Genzime doluşup sarhoş eden.
Vurdum ardından düşen telinin
Vardım alemlerinden bad-ı sabahına
Sonsuzluğundan gelen kokuydu
Seni Maşuka beni Aşığa çeviren
Gizlidir alemlerinde sırrı,
Aşkın badesinden damlayıp,
Mecnun misali çöllere
Mem misali zindanlara düşüren.
Bir küçük buseydi
Teninden doğup ruhuma akan
Ruhi alemimde filizlenip
Şiirime sonsuz, kadim cümlelerle akan
Koynundaki sonsuz mavilikteyim
Gözlerinin huzur veren gülüşlerinde
Ve dağıt saçındaki alemleri güzel
Ki ben dünyadan kesildim zaten
Kayıt Tarihi : 26.10.2019 23:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!