Beni daha sonraya bırakma...

Bugün yarin derken, bakmışsın ki hayat biter,
Aklından geçen her şeyi yapmadığına,
Hak edene hakettiği her lafı etmediğine,
Ve sevdiğine sevdiğimi söylemediğine,
Ah vah eder, keşkelerle isyan eder, pişman olursun...
Lakin şimdi şu an, nefes alırken hala bir şansın var.
Tut sana uzattığım eli, gözlerimin içine bak.
Gecikme, sevmekte, sevdiğini demekte, affetmekte,
Yarın çok geç olabilir, sonsuzluğa gözün açık gitme,
Hemen gönlündeki coşkuyu, hoş ve tatlı sözlerinle süsle,
Erteleme sevdiğini demeyi, sevildiğini duymayı,
İçinden geleni tartmadan düşünmeden söyle,
Pişmanlık gölge gibi bir ömür takip etmesin seni,
Fırsat verme keşkelere, dolu dolu yaşa sana biçilen her anı.
Dünde yaşama, bugünün kıymetini bil, yarına umutla bak,
Ama bil ve asla unutma ki, en değerli an, şimdi, şu an.
Ne istiyorsa canın, hiç bekleme hayata geçir onu hemen,
Pişmanlık ruhu teslim almadan, ömür habersiz tükenmeden...
Beni daha sonraya bırakma;
Daha sonra yürek soğur.
Ayrı kaldıkça özlem büyür,
Söyleyemedigin sözler dilinin ucunda kalır,
ilgi alaka azalır, nefretin büyür
Farketmez gece gündüz, gün geceye döner.
Daha sonra yüreğinin yönü değişir.
Murad daha yaşlanır, yaşlandıkça yorulur.
Zaman her şeyin ilacı diyorlar ama inanma,
Tam her şey yoluna girer,
Ertelediklerini yapacakken,
Yönetmen bağırır " kestik" perde kapanır ve oyun biter...