Beni Benden Alan Şiiri - Mücahit Kurnaz

​Büyü değil, bil ki bu bir işaret,
Aşka gelme, göster biraz nezaket.
Bu benden değil, yâr, bu bir letafet
Etmesin! Beni benden alan zulmet

Bu benden değil, bu beni aşan bir hal,
Bir fısıltı ki kimseler duymaz
Sormayın! ​Hikmetinden sual olunmaz,
Böyle sevmek de bir daha bulunmaz.

Bir kuyu ki, dibi görünmez dipsiz,
İçine düşen de sanki hiç bilinmez.
​Bilenler kör, sağır gibi susar,
Görenler etmesin, yoksa değer nazar

Bir kuyu ki içi yok, dibi yok,
Her gün biraz daha yok olurum, yok
Sorarlarsa "Kurt yedi" dersiniz,
Ben yok olurken, o bende var olur.

Yine aynı yalan, aynı kör şeytan oyunu.
Kurt'un suçu yok halbuki, bil ki,
Börü'nün şanındandır, o bir ok.
Dün kılıçtı, bugün ise kalem gibi ok!