Bu hayatı, hiç paylaşmadık seninle,
Elin, elime değmedi,
Gözlerim, bakmadı
Gözlerinin içine.
Hiçbir şarkıyı seçmedik ikimiz,
Sana şiirler yazmadım,
Türküler yakmadım, gözlerin için.
Bir tek gülüşün uğruna,
Harcamadım ömrümü.
Kadehlerde, gözlerini görmedim,
Kurşun gibi sözlerini duymadım belki,
Pasta haneler de, Sabahı, Akşam etmedik birlikte.
Belki çok sevdik,
Belki de hiç sevmedik birbirimizi.
Görüyorsun işte,
Eserini görüyorsun,
Yine Belki lerin, Farzetmelerin,
Sözcüklerin, arkasında
Avutmaya çalışıyorum kendimi.
Öylesi kırdın,
Öylesi yıprattın ki sen beni,
Artık, kalemim bile,
Yazmak istemiyor ismini.
İçimde sen doluydun,
Seninle güne doğuyor,
Seninle kapıyordum gözlerimi,
Dualarımda sen vardın,
İsyanlarımda sen.
Ahhh!
Sen yokmusun sen,
Nasıl da kandırdın,
Nasılda oynadın benimle.
Benki asırları sığdırmıştım yıllara,
Ne acılar,
Ne yokluklar görmüştüm de,
Yıkılıp kalmamıştım böyle tek başıma,
Ne çile yağmurları,
Yağmıştı da başımdan,
Böyle ıslanmamış, tükenmemiştim,
Şimdi, kendi gözyaşımda boğuluyorum sayende.
Hadi artık git,
İster yeni sevdalara,
İster yeni kucaklara git,
Ama ne olur, yalvarırım daha fazla tüketmeden,
Beni bana bırak.
Gökhan KARADUMAN
Gökhan KaradumanKayıt Tarihi : 22.1.2004 19:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (3)