Hasretin gene başucumda nöbet tutuyor,
kan ağlıyor içim, durduramıyorum...
Anlatamıyorum kendime birgün gene geleceğini,
vakit sensiz geçmiyor,
saniyeler dakikalar,
dakikalar saatler,
saatlerim günler,
günler ise geçmek bilmeyen koca bir ömür gibi geliyor,
sen yanımda yokken...
Yanlızım demiyorum, çünkü sensizlik var yanımda.
Ama senin gibi mutluluk değil,
acı veriyor bana.
Patlatıcakmışcasına sıkıyor kalbimi yokluğun,
dayanamıyorum sevgilim ne olursun gel artık!
Bulutlar kıskanır oldu beni,
daha çok ağlıyorum onlardan, sensizken geceleri...
Güneşin doğuşunu yaşlı gözlerle izlerken bekliyorum seni.
Batan güneşimde gitmiştin,
doğan güneşimle gelirsin sanmıştım oysaki...
Kalemimin mürekebi bitmek üzere son satırlarımda,
hayat mürekkebim bitmeden gelmeni bekliyorum umutla.
Çok özledim, dayanamıyorum, artık beni yalvartma,
Seni çok seviyorum bebeğim, beni asla yanlız bırakma!
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!