Beni Affet Şiiri - Emin Alsancak

Sensizliği keder sanırdım.
Kalbine girmeyi marifet.
Düştüm düşeceğim kadar gözünden.
Yine de sen beni affet...

Gel beraber inelim çocukluğuma.
Hep kaos, kavga ve travma.
Bu kırılganlığım yeni değil,
Doğuştan kalma...

Bir ah yok sicilimde.
Ya da söylemeden gittiler.
Temiz bir sayfa aç bana.
Alkışlasın yer ve göktekiler...

Gözyaşını kokladım sayfa aralarında.
Ömrüme bir nefes daha kattı.
Başıboş dolaştırma sokaklarında.
Kavgalarımın hepsi aşktı...