Benden Önce Ölme Olur Mu? Şiiri - İsmet ...

Nasırlı ellerime sevgisi merhem kadınım…
Ellerimi severken, dünyadaki en mutlu insanım…
İnan, saçının bir teline şu canımı adarım…
Sensiz neyim ki ben; beni sevdiğin kadarım…

Saçını süpürge eden, bana iki evlat veren…
Yemeyen yediren, giymeyen giydiren…
Elindekiyle yetinen, azına çoğuna şükreden…
Sana teşekkür ederim, en güzelinden…

Benim vefakâr, benim cefakâr kadınım…
Sensiz hep eksik kalır benim bir yanım…
Bir damla gözyaşına dünyayı yakar, yıkarım…
Sen hep gül, gerekirse ben ağlarım…

Bana gülümsediğinde geçer günün bütün yorgunluğu…
Gözlerine baktığımda anlatamam duyduğum mutluluğu…
Sana borçluyum nur topu gibi iki çocuğumu…

Kadınım olduğun için mutluyum…
Sensiz yarım kalırım, ölme olur mu?..

Please Don’t Die Before Me

To my calloused hands, my woman whose love is a balm…
When you touch my hands, I’m the happiest man alive…
Believe me, for a single strand of your hair, I’d give my life…
What am I without you? I am only as much as you love me…

You who sweep your hair like a broom, gave me two children…
You who feed the hungry, clothe the unclothed…
You who are content with what you have, grateful for little and much…
I thank you, the most beautiful of all…

My devoted, my self-sacrificing woman…
Without you, a part of me is always missing…
For a single drop of your tears, I’d burn and destroy the world…
You keep smiling, and if needed, I will be the one to cry…

When you smile at me, all the day’s weariness fades away…
When I look into your eyes, I cannot describe the happiness I feel…
I owe you my two children, pure as light…

I am happy you are my woman…
I’d be incomplete without you, please don’t die before me…