Benden Bildiler Şiiri - Aydın Ahmet

Kalender adamın olur mu ardı
Kaynayan kazanı benden bildiler
Kadı zalimlere fetva çıkardı
Makama yazanı benden bildiler

Meclisi toplayıp masa kurdular
Gıyabımda menfi fikre vardılar
Üstümde meşeden sopa kırdılar
Serseri kızanı benden bildiler

Namertle bir olup hiç dolaşmadım
Ne itler havladı hiç dalaşmadım
Kimseye çatıp da hiç bulaşmadım
Şımarıp azanı benden bildiler

Şer insanlar gördüm kötü yollarda
Ayıp aramadım mazbut kullarda
İfadem alındı karakollarda
Yellenip tozanı benden bildiler

Yıldım her yörede ağadan beyden
Bir pay çıkardılar bugünden dünden
Dışlanıp kovuldum onuncu köyden
Kulu’yu, Kozan’ı benden bildiler.

Pazarda bostanı ucuza sattım
İnce hesap ettim, hakkıyla tarttım
Kıskaca aldılar, sonunda battım
Düzeni bozanı benden bildiler

Geçmişte böyleydi bugün de farksız
Bir kuruş almadım kimseden haksız
Gücü yetiyorsa şu yetim, öksüz
Sıraya dizeni benden bildiler

Mahalle bir olup kovaladılar
Tutup usulünce ovaladılar
Daha da yetmedi yuhaladılar
Serseri gezeni benden bildiler

Dostlarım geldiler, eli boştular
Vaziyeti görüp hemen koştular
Pabuç pahalandı ordan kaçtılar
Umumu üzeni benden bildiler

Nasıl ıslah edem ben bu âlemi
Bu yüzden yazarım derdi elemi
Aldılar elimden tahta kalemi
Sivri dil ozanı benden bildiler

Mülayim gördüler herkes Ahmet'i
Ona yüklediler türlü töhmeti
Felaket sanıp da yağan rahmeti
Baharı hazanı benden bildiler