Biliyorum, gözlerinden akanlar, ağlamalarının gözyaşları değildi. Sanırım ama akanların tümü bakışlarına yansıyan özlemdi... Ama kime ve neden...
Neyse yoksun sahipsiz kaldı bakışlar...
Nerdesin gün güzeli,
bak güneş düşmek üzere, belki bu gece de uzun düşler kurulacak, belki de kısadan bir öykü düşünülecek sonrası düşünceye kalan, oysa sen varlığı olsa, bir merhaba dense, tüm düşünceler çarpılacak, sadece düşen olunca senin gülümseme kaplayacak dudak yanlarını...
Nerdesin gün güzeli, belki de günümün güzel düşünceleri neredesin, bana baharın bu günündeki gülün rengini anlatsana veya şöyle cabasından, yani bedava bir gül uzatsan güne ki gülümseyeyim...
Ne kadar özlemişim seninle gülümseyip gül koklamayı, ne kadar özlemişim gülümseme resmini ve ben uzandıkça geçmişin derinine orada bulsam eski gülümsemelerimi de bu güne uzatsam ki işte o zaman güne güneş düşecek...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta