Bendeki Karanlık Şiiri - Kudret Kobal

gece çöker
en büyük yardakçısıdır
yalnızlığın karanlık.
hiçbir zaman sabah olamaz gece
siyahtır biri
digeri ise beyaz
ayrıldıkları
hatta koptukları noktada
son kez görürler birbirlerini
bizim gibi
ve aslında bir masaldır
akşam üstü
ve gece gecedir
sabahta sadece sabah
yoktur gecenin bir yarısı
ya da
sabahın körü
yani oluru yoktur
bizim gibi

bir orak bekler dar sokakları
aşkı keser de lime lime eder
seni çeker içine karanlık
beni kadehlere yaren eder ayrılık.
beyoğlu dedikleri
ön tarafta üç beş dükkan promasyondan aydınlık
sarhoş edasıyla salınan sokaklarda ben bilmem kim kimi bekler
hiç çıkmaz sokak görmesemde
her sokak bir çıkmaza çıkar
çıkmaz sokaklarda
açmaz kapılıklar
gece baskısına düşmemiş ayrılıklar
son sokak lambasıda uzanmış kaldırıma
benimkisi loşa değil
boşa bakanlık
aşka kurban her yanım karanlık
bir tek gözlerim Beyoğlu'ndan aydınlık
işte bendeki de böyle bir şaşkınlık
işte bendeki de böyle bir karanlık