Bendeki Kağızman Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Sen, vazgeçemediğim, bağrımda yanık bir sevdasın
Bazen durmak bilmeyen bir tebessüm
Bazen haddinden fazla ağlamak
Etrafındaki sıradağlar
Yamaçlarındaki yeşil bağlarınla bendesin

Toprağında doğduğum
Her mevsim
Bahar kokan
Kağızman
Bazen burnumdan tüten özlem
Bazen bitmeyen bir ömürsün
Bazende okunan güzel bir şiir, bazen türküsün bende

Derin ve sessiz akan Aras nehriyle dalları
sırılsıklam ıslanan
Gül dalına konan
Hep içten ve hep güzel
Terennüm eden
Bülbüllerin haykırış, bülbüllerin ötüşüsün

Çiftini süren, öküzünü güden, ekmeğini bölüşen
Pos bıyıklı, elleri nasır bağlamış
Köylü Ahmet'in
Umudu
Günahsız küçük bir çobanın ıslığından
Yerle gök arasında çağlayan bir melodisini bende

Etrafı bağlık bahçelik, çarşı pazarı çok güzel olan
Ekmeğim
Lokmam
Emek kadar önemsediğim
Kağızman

Toprağa ekilen, açılıp saçılan tohum
Bereket taşıyan sarı başaklar kadar
Çok am çok sevdiğim
Pekmezi
Kömesi
Pestili
Haşılı pek lezzetli
Şahlanıp köpüren pınarları, gözleri coşkun
Kürt aşiretlerine diyâr olan
Kağızman
Sen, bende mevsimli mevsimsiz açan
Şafaklarla gülümseyen, yedi veren gülsün

Sen ki beni benden alan, sen ki bende bitmeyen
Çemçe ve Aladağ'ın eteğinde
Urartu ve Medler'e yurtluk etmiş
Aşağıkümbet, Toprakkale'de
Kaysı bağları
Karacaören'i, Karakale'si tüm köyleri
Birer cennet olan
Her an
Damarlarımdan
Kalbime akan
Kan çağlayanı
Şaban'ı atalarımın yaşadığı köy
Cömert Türkmen'leri cana can olan
Kağızman
Her asi kardelen
Rengârenk özgürlük çiçeği kadar çok güzelsin

Senin kadar çok güzel olan, özünden ödün vermeyen
Kaşları hilâl
Gülüşleri bahar
Ayak bilekleri halhali
Elleri kınalı
Adları Helin, rojîn, Zîn, Bêrîtan olan
Kürt kızların, gelinlerin dilinden dökülen stran
Vadilerinle, yaylalarınla kalplerde sevdasın Kağızman

Mehmet Çobanlğlu
26.10.2025
İstanbul