Bende Yaşayacaksın Sen... Şiiri - Adem T ...

Ve ben yine yorgun bir akşamın yamacındayım
Uykusuz geçen geceler yine yoldaşım olmuş
Yavaş yavaş gönlüme dolan hüzünlerimle yol almaktayım
Aslında her taşını çok iyi bildiğim bu şehrin sokaklarında
Yarım kalmış duygularımın kollarında kaybolmaktayım senin yokluğunda

Aklımda cevapsız sorular ve hayalin
Nereye dahi gittiğimi bilmeden öylesine yürüyorum
Ne yalnızlıklarım canımı yakıyor nede uykusuzluklar yakıyor canımı
Yalnızca hasretin var yüreğimi dağlayan yanlız hasretin var
Acımasızca gönlümün duvarlarını tırmalayan

Ve bir yetim çoçuğun annesine olan özlemi kadar
Büyük özlemlerin koynunda öylesine yürüyorum
Neden yürüdüğümü nereye yürüdüğümü dahi bilmeden
Sadece yürüyorum sadece yürüyorum işte öylesine
Sanki kurtulacakmışım gibi geliyor yalnızlıklarımdan hasretlerinden

Ama ben yürüdükçe ne özlemin peşimi bırakıyor
Ne hasretin bir sigara molası veriyor
Yorulmuyor onlarda benim gibi ben yürüyorum onlar yürüyor
Gözümü kapatıp sorhoş olmak istiyorum
Ayıkmak için hasretin kollarından sıyrıla bilmek için

Fakat sabah ezanı okurken anlıyorum ki senden kurtuluş yok
Ben nerdeysem sen orada olacaksın
Ben var oldukça sen bende yaşayacaksın
Ben yaşayorsam sen duygularımda can bulacaksın
Kaçış yok ancak yorulduğumu sabah ezanında anlıyorum
Hoca camisine çağırıken cameatini