‘’Kim’’likler talan,
‘’Ben’’likler yalan dolan…
Kaç tane kim var kendini meydana salan,
Kaç ben var kimbilir,
‘’Ben’’siz bencilliklerin karanlığında kaybolan…
Sizler; sayısız dolambaçlarınızda kıvrılan,
Yalan ağaçlarına dolanan aciz yılan,
Çelmeleriniz oldukça sert,
Cılız ciyaklamalarınızdan…
Siz ağladıkça ben,
Bir hoş oluyorum mutluluktan…
Ağla… Ağla ki kül olasın,
Uçaraktan kurtulasın, onursuz onurluluktan…
Yorulasın dinlenmek için,
Onur bedeli ödemek, zor sanılandan…
Bak, sallara saldım kendimi salınaraktan
Urganla sargın urbalarımla, kütükler üstünde,
Aç ve susuz salındım denizimde sallanan sal’ımınan…
Çok ben oldum senlerde,
Benlerimden tek tek patladı ben,
Bende kendini yalan sayan her bir irinli çıban…
Benim şımarık çocuk narsizmimi seveyim,
Yanlışlarıma ödüller vereyim,
Kimliğimi seveyim ‘’ben’’den doğan…
Boş bakışlara garkettiğim şaşkın benlerimi kıskandıraraktan…
29.01.2010
Kayıt Tarihi : 29.1.2010 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!