Bin koldan sarıldı
Saf ağacın bedenine
Asıl niyetini gizledi
Yeşil yapraklarıyla
Öldüresiye seviyor gibi
Bencil sarmaşık.
Kımıldamadan bekledi
Kadere razı gibi
Özledi havayı ve güneşi
Aldandı boylu boyunca
Önce dalları, yaprakları
Ardından kurudu dahası.
Sözde sevgiden boğulmuştu
Oysa, gövdenin kimyası bozulmuştu
Olan bitenden habersiz
Derindeki kökleri
Halen toprağına sarılıyordu
Orman da oğluna ağlıyordu.
Durum herkese farklı dokundu
Yaşamın aynası ortada duruyordu.
Birisi, aşk!
Diğeri, itikam! dedi.
Kimse geçirmedi zehiri aklından!
Anası yandı, yiğidinin arkasından.
Kayıt Tarihi : 22.2.2007 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden beni süzüyorsun?
Hele söyle gel mimoza,
Mor menekşem ne diyorsun,
Bakma öyle gül mimoza.
Sen akasya hem açelya,
Her tarafın pür petunya,
Sarmaşığım ben dedin ya!
İnsaf eyle ol mimoza.
Rengârenksin şelalesin,
Sen yasemin sen lalesin,
Çiçek misin yoksa nesin?
Niyaz eyle sol mimoza.
Solukların hanımeli,
Nergis zambak işlemeli,
Zarafete ne demeli,
Gül farz eyle gül mimoza.
Gül pembede, gonca sende,
Nakış nakış her desende,
Leylak olup gelmesen de,
Pürneşeyle gel mimoza.
Anladın sen melalimi,
Haram etme helalimi,
Zeytin gözlüm tut elimi,
Tut naz eyle kal mimoza.
Sende saklı tüm dilekler,
Menekşeler kelebekler,
Sal Ömer’e hâla bekler,
Sal nameyle sal mimoza.
12.03.07 Bursa
http://www.omerekincimicingirt.com
Kutlarım.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)