Bence inanırsın çünkü bilirsin

Eskilerde takılı kalmaktan yoruldum
Etrafımdaki yanımdaki hatta gölgemdeki
Kalbi kırmamak adına kendimi kırmaktan
Yoruldum
Sırma saçlım demelerini de özlemiyorum
Artık desem İnanır mısın
Geceleri yatınca da ışıklardan arındım
Hatta en az yanan loşunu dahi kapatıyorum
Karanlıkta uyuyorum inanır mısın
Yemek yerken kapıları arttık kapatmıyorum
Yada ikinci bir tabak belki sen gelirsin
Bekleyerek ümitlenmiyorum inanır mısın
Şimşekler gökyüzünü aydınlatırken
Ürkek ceylan misali sıçramıyorum
Bunca zaman sonra çok şey değişti
Ben değiştim inanır mısın
O kadar inançlar arasında
Tek bir tanesine var inanma
Seni unuttuğuma kendim bile inanmıyorken
Sen de buna inanma
Neden mi
Ardından bıraktığın cam kırıklarını
Attığım adımlarımda yürüdüğüm yolda
Cımbızla toparlıyorum inanır mısın
Bence inanırsın Çünkü bilirsin
Bende sen gibi asla yalan olmaz