Ben Yüzü Açık Ölmeliyim Şiiri - Haydar G ...

Ben düşmem
kimsenin açtığı çukura
Alnımda hâlâ
şubat ayı kadar dik duran
bir isyan var

Beni yere değil
göğe yakın bir vakitte alın
Soluk almayan rüzgârların
önünde dimdik
bir mevsim gibi dursun cesedim
ve gölgesi sarsın meydanları
eski bir yemin gibi

Öyle sessizce ölmeliyim ki
kurtlar bile durup bakmalı
tıka basa doymuş bir bakışla
Ve ölüm, çırılçıplak çıkmalı karşıma
bir kılıç gibi
sivriltmeden sözünü

Çocukluğumun ilk ıslığını
alıp götürmeli rüzgâr
kayıp şehirlerin çatılarından
ve annemin ismini
yalayıp geçmeli deniz
son dalgamda

Ben ayakta ölmeliyim
toprağın en yorgun yerine düşerek
gözlerim açık
ellerim boş
bir ağıt gibi kımıldamadan

Ben yüzü açık ölmeliyim,
yüzümle anlatmalıyım her şeyi.

Herkesin kaçtığı
yere ben
adımla gömülmeliyim.