yoruldum hayat 
yoruldum
yeter artık gelme üstüme,
sıralanmış vefasızlar peş peşe
yüreğimden düşen düşene
aslında unuttuğum kimseler yok silinip giden değerler var sadece
bu kadar ihanet
bu kadar namertliğe gücüm yetemiyor artık
itiraf ediyorum hayat 
ya anlat bana kendini.ya da her defasında takma çelmeni
sana söylüyorum...
hayat.! 
yalansan eğer, tuzaksan eğer, geçip gidiyorsan eğer aldıkların yetmedi mi
yeter artık ne olur hayat yeter artık gelme üstüme...
ey hayat 
aşkı anlat diyorsan bana 
ne sen sor, ne de ben anlatayım.
her aşk yarımdır aslın da 
ilk yanılan ben değildim 
sonuncuda olmam hani
herkesin bir derdi var,her derdin bir sancısı
yol verdim artık yüreğimden gitmek isteyenlere
sevda celladı olmuş bir toplumun
aldıklarına yetemiyorum artık
ne olursun hayat yeter artık acılarını kusma üstüme
buz tutmuşsa hayat, güzü de aynıdır baharı da
yüreğimizin şafaklarına vuran güneş
er geç bir gün hesap sorar elbet
satır aralarına sığdırdığımız garipliğimizin
yağmalanan hayatın orta yerinden kırılan hecelerin
virgül ve noktanın olmadığı satırların
ve ellerinizden kayıp giden sevgi tabutunu 
hırsla deşilmiş topraklara saldığımız gün 
hayatın alacağı bir şey kalmadığında 
tek istediğim hayat 
topraktaki kimsesizliğime dokunma hayat 
dokunma yeter...
Kayıt Tarihi : 29.12.2015 15:26:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!