Ben Yalnızım Arkadaş Şiiri - Hakan Kurtaran

BEN YALNIZIM ARKADAŞ
======================

Ağlayarak doğarlar, meşakkatli yaşarlar,
Güç, kuvvet, otorite, kaba sığmaz taşarlar.
Mücadele içinde, sene’leri aşarlar,
---Bir döşektir yeryüzü, uykuya dalacağım,
---Ben yalnızım arkadaş! Hep yalnız kalacağım.

Doğa ile baş başa, huzur verir parkları,
Akıl, mantık, bilimsel, hep görülür farkları,
Sonradandır bozulma, tersten dönen çarkları,
---Gökyüzünden binlerce, yıldızlar alacağım,
---Ben yalnızım arkadaş! Hep yalnız kalacağım.

Negatif bir etkinin, ateşini körükler,
Çözümleri adapte, ayıklanır çürükler.
Özüdür varlığının, hiç durmadan sürükler,
---Duygularım hicazkâr, bir şarkı çalacağım,
---Ben yalnızım arkadaş! Hep yalnız kalacağım.

Zamanları rezerve, çıkarına sarılır,
Gönül yolcuğunda, ilk noktaya varılır,
Bazen büyük bir dosttur, bazen yoktan darılır.
---Birçok şarkı içinden, birini çalacağım,
---Ben yalnızım arkadaş! Hep yalnız kalacağım.

Kıstas almış kendini, ağarmayan karadan,
Hastalığı devamlı, hiç geçmeyen yaradan.
Hayır, gelmez biliyor, zengindeki paradan,
---Bu âleme sığmayan, gök kubbe alacağım,
---Ben yalnızım arkadaş, hep yalnız kalacağım.

Belki sulçi-lisan’dı, burada yazılanlar,
Ölmeden öldürülüp, mezarı kazılanlar.
Bunlar mutlu azınlık, işte baz alınanlar,
---Uzun süren gecede, uykuya dalacağım,
---Ben yalnızım arkadaş! Hep yalnız kalacağım.

Hakan KURTARAN
14.06.2009-Aydın