Ben yalnız sevdim Şiiri - Ülkü Babacan

başım dönüyor çatlak bir duvara tutunuyorum
öylesine ayakta.
bazen delifişek bir fırtınanın ortasında
biliyorum gelmeyecek trenleri beklediğimi
boş gar bankları gözlerime dokunuyor
yüreğimde inciten bir sızı
ben yalnız sevdim
doğmayacak güneşlere döndüm yüzümü
geceden kalma karanlık yağdı üzerime
yalnız ağladım kabına sığmayan sokaklarda sokaklar küskün sokaklar dilsiz
bakışların ortasına
demirlenip kaldım
ben yalnız sevdim
umutsuzluğumun üzerine örttüm ne varsa
görünmeyen tarafıyla umut ettim göremedim
söylenmeyen sözcüklerde anlamımı saklı kılarken
duyamayacağımı duydum sandım
sağır oldu kelimeler
ben yalnız sevdim
gözlerimi rehin verdim, uykularım hapiste
yokuşu olmayan kırlara tırmandım
ağaçlar güldüler ölesiye dalları yerlerde
bahar kokusundan geriye
seyrek otlar arasında bir çiçek
bir ben
birde kaçırdığım zaman kaldı

ben yalnız sevdim
ülkü babacan
2009 Ankara