Bantlar üzerinden hızla,şarıl şarıl akan kömür
Yakıştı elime ayağıma tozun
Ağaçla,demirle, kömürle boğuşan adam
Ben yabancı değilim, tanırlar oradan buradan.
Sen yer altı şehrinin mimarı bilge adam
Sen dış dünya ile ilgini, vardıya boyu unutan.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Buralarda yaşamışlığıma şimdi ben
Gözlerimle şahit oldum
Kartiye’nin bittiği yerde fırçalar dizilirken
Oturup seyrettiğim duygularımı bir bilsen
Güneş yok ufuk yok bu daracık galeride
Sarmalar bacalar arasında tanıyanlar vardı
Belki sesini duyuramadın kimbilir nereden
Yüreğini gizleyip beni izledin babam Güzel bir şiir yürekten kutlarım
Maden ocaklarını ve orda çalışanların durumlarını o kadar harika resmetmişsiniz ki şiirinizde. Tebrikler ve tam puan diyorum ben de. Kaleminize ve yüreğinize sağlık.
Öncelikle tebriklerimi vede selamlarımı iletiyorum..Şiir harika bir şiir Zonguldağı ve kömürü şiirde ancak bu kadar güzel anlatabilirsin...Yüreğine kalemine sağlık...Tam puan vede tebrikler...yunus karaçöp
çok harikaydı...saygılar
Ciğeriyle ekmek parasını kazanan yer altı adamlarının kap-kara gecelerin derinliklerinde
aileleri içn halden hale geldikleri durumun yüreğin den yayılıp başın bacasından tüten acısı;kader de hep yaşayanları için ağır ve dokunaklı dizeleriniz
duman tütüyor ve anılar ,anılar acımasızlığında
yaşamanın namus ve ar için duygu yüklü yağmur
bulutlar misali..TEBRİK EDİYORUM.
Erdğan Vural
Bu şiir ile ilgili 35 tane yorum bulunmakta