Ben Ve Şiir Şiiri - Özcan Ataman

Yatakta, yolda,sınıfta…
Kısacası her yer, ortamda.
Yanımda taşır oldum bir kalem…
Şiir beni ne hallere soktun, sorma!

Otobüsteyim, gidiyorum.
Ayaktayım, ölüyorum.
Şiirlerimle varım,
Sanki benim diğer yarım!

Toplantı salonunda,
Arkadaşlar, Osmanlıca çözmek-
Ve ben hala seni yazmaktayım,
Seni yazmaktayım ey şiir, korkma!

Çelik duvarlar sarmış etrafımı,
Şiir hafifletmeli kalbimin acısını,
Ne olur güzel, bırak bu inadını.
Aç artık bana gönlünün kapısını.

Aşk acısı gibisin adeta,
Senin derdin muhteva.
Sözcüklerle didişirim,aldırma!
Aldırma, belki bırakırım sonra.

Osmanlıca metinler karmaşık,
Bazen dolanırım sana, misali sırnaşık,
Ben ve şiir; olduk sanki bir sarmaşık,
Bazen bulanık bazen ise aydınlık!